24η Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης

Η 24η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από τη Διεθνή Ένωση κατά της Φυματίωσης και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης, σε ανάμνηση της ανακάλυψης του μικροβίου που προκαλεί την αρρώστια, του βακίλου της Φυματίωσης, από τον γερμανό γιατρό Ρόμπερτ Κοχ στις 24 Μαρτίου του 1882.


Την εποχή του Κοχ η αρρώστια, που προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες, κυριολεκτικά θέριζε τους ανθρώπους στην Ευρώπη και την Αμερική, προκαλώντας ένα θάνατο ανά επτά ανθρώπους. Η ανακάλυψη του γερμανού γιατρού άνοιξε δρόμους στη διάγνωση, τη θεραπεία και την εν δυνάμει εξαφάνισή της.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι παρά τα μέσα που διαθέτει η ιατρική επιστήμη, η φυματίωση μετά το 1985 παρουσιάζεται και πάλι απειλητική, εξαιτίας της ανθεκτικότητας του μικροβίου, αλλά και της εξάπλωσης του ιού του Aids. Περιοχές με σοβαρό πρόβλημα φυματίωσης είναι η Αφρική, η Ασία, η Νότιος Αφρική και πολλές περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης.
3-4 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από φυματίωση, εκ των οποίων τα 500.000 παιδιά, γεγονός που την κατατάσσει ως την πιο θανατηφόρα μεταδοτική ασθένεια, φονικότερη και από το Aids.

Σύμφωνα με την Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία, στην Ελλάδα, αν και η φυματίωση ανήκει στα υποχρεωτικώς δηλούμενα νοσήματα, η επιτήρηση της νόσου και των μέτρων ελέγχου δεν είναι ικανοποιητική. 

Με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα, κατά την τελευταία δεκαετία δηλώνονται κατά μέσο όρο 6 νέες περιπτώσεις φυματίωσης ανά 100.000 πληθυσμού το χρόνο, αλλά σημαντικό παραμένει το φαινόμενο της υποδήλωσης, με αποτέλεσμα να μην αποτυπώνεται με σαφήνεια η επιδημιολογική εικόνα της νόσου στη χώρα. Το 60% των δηλουμένων κρουσμάτων αφορά σε Έλληνες, το 40% σε άτομα αλλοδαπής εθνικότητας, ενώ κατά την τελευταία τριετία αυξήθηκαν σημαντικά τα περιστατικά φυματίωσης σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες (κρατούμενοι, Χ.Ε.Ν, άνθρωποι με HIV/AIDS, κλπ)  

Προβλήματα υπάρχουν στη στελέχωση των αντιφυματικών/πνευμονολογικών ιατρείων, στην εργαστηριακή υποστήριξη  για τη διάγνωση του νοσήματος, ενώ συχνά παρατηρούνται ελλείψεις  φαρμάκων κυρίως στα δευτερεύοντα αντιφυματικά φάρμακα.

Τα μέτρα ελέγχου διασποράς του μυκοβακτηριδίου κατά κανόνα υπολείπονται σημαντικά. Δεν υπάρχουν προγράμματα επιβλεπόμενης θεραπείας  (DOT) και αν και ο εμβολιασμός με BCG είναι υποχρεωτικός, σημαντικό ποσοστό του παιδικού πληθυσμού δεν καλύπτεται.

Η οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα μετά το 2010,  και οι δραστικές περικοπές στην υγεία έχουν ακόμη περισσότερο επιδεινώσει την κατάσταση καθώς όλα τα προγράμματα πρόληψης για τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού αντιμετώπισαν σημαντικές μειώσεις χρηματοδότησης. Οι αυξημένες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές και οι κακές συνθήκες διαβίωσης, καθιστούν την επαγρύπνηση για τη φυματίωση μια επείγουσα ανάγκη.

Ακολουθείστε μας