Σεξ και κρίση

Γράφει ο Δρ. Πέτρος Δρέττας

Χειρουργός Ουρολόγος -Ανδρολόγος

Η ανδρική ταυτότητα συνδέεται με την έννοια του κατέχω, κατακτώ, εισχωρώ, κυριαρχώ και επιβάλλομαι στην ανάγκη με τη βία.

Ε. BADINTER

Είτε ψυχογενής είτε οργανική είτε οτιδήποτε άλλο η σεξουαλική δυσλειτουργία, στύση, εκσπερμάτιση οργασμός, δεν μπορεί να αποτελεί ακόμα ένα εμπόδιο στη ζωή μας. Και σε αυτό τουλάχιστον το κομμάτι η ιατρική μπορεί να δώσει λύση.

Ο 20^ος αιώνας και η αρχή του 21^ου , σημαδεύτηκαν – και χαρακτηρίζονται ακόμα-από επαναστάσεις και ανατροπές. Κοινωνικές ,οικονομικές, πολιτισμικές και ανθρωπολογικές .

Σχεδόν τίποτα δεν θυμίζει την Ευρώπη και τη χώρα μας όπως ήταν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Οι κοινωνικές δομές άλλαξαν, η οικογένεια διαφοροποιήθηκε – μητριαρχική/πατριαρχική, μονογονεϊκές οικογένειες- οι γυναίκες διεκδίκησαν το δικαίωμα στη ζωή και τη κοινωνία άρα και στην ηδονή.

Απλά οι σχέσεις ΑΛΛΑΞΑΝ. Συχνά αφήνοντας τον άνδρα σύζυγο - εραστή - πατέρα σε ένα πραγματικά αβέβαιο βήμα. Αυτό του επαναπροσδιορισμού της ταυτότητας του.

Αυτός ο άνδρας , ο τουλάχιστον προβληματισμένος, καλέστηκε στη αυγή της δεκαετίας να αντιμετωπίσει μια καινούργια πρόκληση. Την οικονομική κρίση!!!

Μια κρίση βίαιη, ένα πραγματικό ΣΟΚ, που τον βρήκε απροετοίμαστο.

Μια κρίση που του αφαίρεσε βίαια το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του χαρακτήρα του. Το “έχω”!!! Αυτό που με τόσο κόπο είχε καλλιεργήσει τις προηγούμενες δεκαετίες και είχε τοποθετήσει στο κέντρο του ανδρισμού του άρα και της σεξουαλικότητας του.

Καλέστηκε να παίζει τους ίδιους ρόλους, του πατέρα , του συζύγου και του εραστή χωρίς όπλα. Χωρίς χρήματα, χωρίς δουλειά - συχνά κλεισμένος στο σπίτι περιμένοντας μια εξ’ ουρανού βοήθεια - στερημένος πολύ συχνά από οποιαδήποτε δυνατότητα αντίδρασης, δημιουργίας και συμμετοχής. Ο "δυνατός" άνδρας, κατέληξε μια απρόσωπη μορφή σε ουρές ταμείων ανεργίας, ένα νούμερο σε στατιστικές , ένας πατέρας που δεν μπορεί να προσφέρει στα παιδιά του, ένας εραστής που η ηγεμονική του αρρενωπότητα πήγε "περίπατο"!!!

Το "να έχει κανείς ή να μην έχει" αντικατέστησε το "ζει κανείς ή να μη ζει"

Αυτός ο ατελείωτος , καθημερινός αγώνας για το ‘’έχω’’ που δεν έρχεται , για το τέλος στην αγωνία που δεν βλέπω, δεν είναι άμοιρος συνεπειών. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να ‘’βγάζουμε’’ την απόγνωση, να την ‘’ρίχνουμε’’ στον άλλο για να μπορούμε να την δούμε, να τη μοιραστούμε και να την αντιμετωπίσουμε. Και γεννάμε τη βία.

Όλο και περισσότερες μελέτες μιλούν για βία. Κοινωνική και ενδοοικογενειακή.

40% μοιάζει να έχει αυξηθεί η ενδοοικογενειακή βία , είτε λεκτική, είτε σωματική είτε με τη μορφή του οικονομικού εκβιασμού και της οικονομικής εκμετάλλευσης.

Με αυτό το τρόπο ξεχάσαμε – μεταξύ άλλων – και ένα κομμάτι της σεξουαλικότητας μας. Το "μαζί".

Το σεξ είναι μια περίεργη λειτουργία. Βίαιη αλλά και συμμετοχική. Ηγεμονική και παθητική μαζί. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο κάποια από αυτά τα κομμάτια χάθηκαν. Δεν είναι τυχαία η δραματική αύξηση της πορνείας και στη χώρα μας. Κάποιοι μιλούν για διπλασιασμό η και τριπλασιασμό των περιπτώσεων. Και αναφέρονται μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις που καταλήγουν στα φώτα της δημοσιότητας!!! Το σεξ εκεί γίνεται απρόσωπο, αντικείμενο οικονομικής διαπραγμάτευσης. Πληρώνω και σε έχω!!!

Αλλά έξω από το ‘’studio’’ – ίσως ειρωνικό που τα πορνεία του 21^ου αιώνα πήραν το όνομα τους από μια λέξη που έχει τις ρίζες της στο study - μελέτη / δημιουργία - η ζωή ξαναρχίζει όπως την αφήσαμε. Χωρίς διαπραγμάτευση, και χωρίς κατοχή.

Θυμός , απόγνωση, απόσυρση, αποχή. Δεν είναι τυχαίο ότι στη χώρα μας καταγράφεται μια σημαντική ελάττωση των ερωτικών επαφών και της σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Η επιτομή του μοιράζομαι, το "σεξ" δηλαδή, χάνει τα χαρακτηριστικά του. Ο πρόωρος εκπερματιστής – 35% των ανδρών δηλαδή -, ο αγχωμένος / "ανίκανος" εραστής - πάνω από 50% ακόμα και σε μικρότερες ηλικίες - αποτελούν μια καθημερινότητα.

Ο άνδρας σε απόλυτη δυσαρμονία με το πέος του, όπως περιγράφει με χιούμορ ο Α. ΜΟΡΑΒΙΑ. Ένα όργανο με τη δική του ανεξάρτητη βούληση.

Τι μπορεί όμως να προσφέρει η ανδρολογία σε αυτό το αρσενικό; Μπορεί η ιατρική να αποτελέσει το κρίκο που λείπει στο σεξ;

Και η απάντηση είναι ΝΑΙ ΜΠΟΡΕΙ.

Με τρεις τουλάχιστον διαφορετικούς τρόπους.

1. Προστασία- πρόληψη. Η πρόληψη της σεξουαλικής δυσλειτουργίας, η προστασία του στυτικού μηχανισμού – του βιολογικού τμήματος αυτού τουλάχιστον - αποτελεί μια αδιαφιλονίκητη πραγματικότητα. Η ανδρολογία έχει πια τα μέσα για να προλάβει την δημιουργία μόνιμων βλαβών στον άνδρα. Η Σεξουαλική Δυσλειτουργία ΔΕΝ είναι μόνο ψυχικής αιτιολογίας. Ιδιαίτερα σε μια χώρα σαν την δική μας με 1 εκατομμύριο ανθρώπους με Σακχαρώδη Διαβήτη και ποσοστά παχυσαρκίας που αυξάνονται δραματικά.

2. Αποκατάσταση. Υπάρχει πλέον μια σαφής βιολογική σύνδεση μεταξύ του άγχους- στρες, και της στυτικής δυσλειτουργίας. Οργανική. Μια σχέση που δυστυχώς πηγαίνει πολύ πιο μακριά από το πέος και ακουμπά τη καρδιά, τα αγγεία και τις ορμόνες. Η αντίληψη του άνδρα σαν σύνολο αποτελεί μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις της σύγχρονης ανδρολογίας. Με αυτή τη προοπτική θεραπείες όπως η ορμονική υποκατάσταση – αποενοχοποιημένη και ασφαλής πλέον - μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση.

3. Χρόνος - Δυνατότητα. Ο άνθρωπος αποτελεί ένα φύση αισιόδοξο πλάσμα. Θα περάσουμε τη κρίση. Περάσαμε και άλλες. Ίσως βγούμε και καλύτεροι. Αλλά μέχρι τότε τι; Θα αφήσουμε τη καθημερινότητα μας να υποσκάψει τις σχέσεις μας; Να αποδομήσει την προσωπικότητα μας; Η σεξουαλικότητα είναι κομμάτι της προσωπικότητας μας. Το σεξ δεν είναι μια απλή βιολογική λειτουργία. Δεν είναι σαν το ‘’τρώω’’ και το ‘’πίνω’’. Είναι ευδαιμονία, είναι ικανοποίηση, είναι εκπλήρωση. Και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε στους εαυτούς μας. Ούτε στους ανδρικούς μας εαυτούς ούτε στις συντρόφους μας.

Ας μην την αρνηθούμε!!!

andrologikopeiraia.gr

Ακολουθείστε μας