Νέα δεδομένα στην αντιμετώπιση και θεραπεία του διαβήτη
Ολιστική αντιμετώπιση και νέος τρόπος ένταξης των ενέσιμων αγωγών.
Τα νέα δεδομένα από το πρόσφατο Συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα από τις Η.Π.Α., όπου συμμετείχε στις εργασίες του 78ου Ετήσιου Συνεδρίου της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA) στο Ορλάντο της Φλόριντα, ο Δρ. Ευάγγελος Φουστέρης, Παθολόγος με μετεκπαίδευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη και Ιατρικός Διευθυντής MEDOC (Mediterranean Diabetes and Obesity Clinics), μίλησε στην Πελίνα Θεοδοσίου και στο ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ για τα νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση και θεραπεία του σακχαρώδους διαβήτη.
Δείτε τι είπε ο ειδικός:
ΕΡ. Τι αλλαγές φέρνουν οι πρόσφατα ανακοινωθείσες κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη κατόπιν συναίνεσης της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας;
 |
Φουστέρης Ευάγγελος, M.D., Ph.D.
Παθολόγος με μετεκπαίδευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη
Ιατρικός Διευθυντής MEDOC
|
ΑΠ. Στο πρόσφατο συνέδριο της αμερικανικής διαβητολογικής εταιρείας (78th Scientific Sessions of American Diabetes Association) ανακοινώθηκε το προσχέδιο των νέων κατευθυντηρίων οδηγιών για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη, όπως αυτές σχεδιάστηκαν από τη δεκαμελή επιτροπή (5 μέλη από την αμερικανική και 5 μέλη από την ευρωπαϊκή διαβητολογική εταιρεία: ADA – EASD consensus report 2018). Από την παρουσίαση αυτή, παρατηρήσαμε 3 βασικές αλλαγές στην προσέγγιση και θεραπεία ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη:
1. Στο επίκεντρο του κύκλου των αποφάσεων για τη γλυκαιμική ρύθμιση του ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη τοποθετείται ο ίδιος ο ασθενής, αναδεικνύοντας έναν άλλο τρόπο προσέγγισης της νόσου και των πασχόντων: Ο ασθενής στο επίκεντρο των αποφάσεων, γίνεται συμμέτοχος στη λήψη των θεραπευτικών αποφάσεων και στην εφαρμογή τους. Αυτή η ασθενο-κεντρική προσέγγιση έρχεται σε συμφωνία και με την αντίστοιχη καμπάνια του παγκόσμιου οργανισμού υγείας, που αλλάζει από το «θεραπεύω τη νόσο» στο «θεραπεύω τον ασθενή που έχει τη νόσο».
2. Αναδεικνύεται ο σπουδαίος ρόλος της ολιστικής αντιμετώπισης των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη, υπό το πρίσμα των συνοσηροτήτων, οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν για την επιλογή του καταλληλότερου αντιδιαβητικού φαρμάκου.
- Αν ο ασθενής έχει ήδη περάσει κάποιο έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο, τότε μετά την πρώτη θεραπευτική αντιμετώπιση – που περιλαμβάνει αλλαγή στον τρόπο ζωής και μετφορμίνη – προτείνεται η χορήγηση GLP-1 αναλόγων αν υπερισχύει η αθηροσκληρυντική νόσος ή η χορήγηση SGLT2 αναστολέων αν υπερισχύει η καρδιακή ανεπάρκεια.
- Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την παχυσαρκία. Αν ο ασθενής δεν έχει ήδη γνωστή εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο, τότε στο 2ο θεραπευτικό βήμα μετά τη μετφορμίνη συστήνεται η επιλογή φαρμάκων που έχει αποδειχτεί ότι οδηγούν σε απώλεια σωματικού βάρους, που είναι και πάλι οι εκπρόσωποι των 2 μεγάλων κατηγοριών φαρμάκων (GLP1-RA & SGLT2-I) που περιγράφησαν ανωτέρω.
- Αν το μέλημά μας είναι ο περιορισμός των υπογλυκαιμικών επεισοδίων των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη, τότε στο 2ο θεραπευτικό βήμα προκρίνονται φάρμακα που έχουν αποδείξει μέσω πολλών μελετών το χαμηλό υπογλυκαιμικό τους κίνδυνο, όπως τα ανωτέρω αλλά και οι DPP4-αναστολείς (οι οποίοι έχουν αποδείξει μέσω 3 σπουδαίων μελετών την καρδιαγγειακή τους ασφάλεια σε άτομα υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου) καθώς και οι θειζολιδινεδιόνες, που έχουν επιπλέον ένδειξη στα άτομα με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος και στεατοηπατίτιδα.
- Λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δεν ήταν δυνατόν να μην συμπεριληφθεί και η παράμετρος του κόστους των φαρμάκων στον θεραπευτικό αλγόριθμο: Όταν, λοιπόν, δεν πληρούνται τα ανωτέρω κριτήρια και θέλουμε αποτελεσματική αλλά και οικονομική αγωγή, τότε προκρίνονται ως επιλογή στο 2ο θεραπευτικό βήμα οι θειζολιδινεδιόνες και οι σουλφονυλουρίες, εφόσον είναι παλαιά αποτελεσματικά και σχετικά φθηνά φάρμακα.
3. Μια άλλη σπουδαία αλλαγή που εισηγήθηκαν οι συγγραφείς του ADA – EASD consensus report 2018 είναι ο νέος τρόπος ένταξης των ενέσιμων αγωγών (GLP1-RA και βασικές ινσουλίνες) στο θεραπευτικό πλάνο των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: Όταν ο ασθενής λαμβάνει ήδη 2πλή ή 3πλή αγωγή με από του στόματος δισκία και δεν ρυθμίζεται η γλυκοζυλιωμένη του αιμοσφαιρίνη, τότε προτείνεται η ένταξη βάσει ενδείξεων αρχικά ενός GLP-1 αναλόγου, το οποίο μπορεί να είναι ημερήσιας ή εβδομαδιαίας χορήγησης. Η πρόταση αυτή προέρχεται από πολλές μελέτες των φαρμάκων αυτών που ανέδειξαν την υπεροχή τους έναντι έναρξης βασικής ινσουλίνης (καλύτερη ρύθμιση, λιγότερες υπογλυκαιμίες, απώλεια σωματικού βάρους). Όταν αποτύχει και αυτό το βήμα, τότε προτείνεται η έναρξη βασικής ινσουλίνης με διατήρηση όμως της μετφορμίνης και του GLP1-αναλόγου, καθώς αυτός ο συνδυασμός φαίνεται να έχει πολλαπλά οφέλη για τους ασθενείς.
ΕΡ. Αλλάζει λοιπόν η φιλοσοφία της θεραπευτικής προσέγγισης;
ΑΠ. Τα τελευταία χρόνια παρατηρήσαμε μια «έκρηξη» νέων φαρμακευτικών επιλογών για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Οι οδηγίες μέχρι πρότινος έβαζαν όλες αυτές τις θεραπευτικές επιλογές ισάξια στο 2ο θεραπευτικό βήμα, μετά την αλλαγή του τρόπου ζωής και τη μετφορμίνη. Οι νέες οδηγίες, λοιπόν, έρχονται να βάλουν «σε τάξη» τις θεραπευτικές επιλογές, αναδεικνύοντας τη σημασία των συνοσηροτήτων στην επιλογή του καταλληλότερου αντιδιαβητικού σκευάσματος που ταιριάζει κάθε φορά καλύτερα στο προφίλ του ασθενή που έχουμε κάθε φορά απέναντι μας, με στόχο τον περιορισμό των επιπλοκών του διαβήτη και την καλύτερη ποιότητα ζωής.
* O Φουστέρης Ευάγγελος, M.D., Ph.D., είναι
Παθολόγος με μετεκπαίδευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη
και Ιατρικός Διευθυντής MEDOC
Ακολουθήστε μας
Αναρτήσεις
Post a Comment