Η γυάλινη χιονόμπαλα: Το κόλπο για να βοηθάμε τα έφηβα παιδιά μας να ηρεμούν
Το να προσπαθείς να βοηθήσεις έναν αναστατωμένο έφηβο είναι μία από τις πιο δύσκολες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσεις ποτέ ως γονιός.
Όλο αυτό το στρες που νιώθεις, μάλιστα, εκείνη τη στιγμή μπορεί να σε οδηγήσει σε λανθασμένες κινήσεις που ίσως χειροτερεύσουν την κατάσταση.
Συνήθως οι πρώτες αντιδράσεις γονέων και εκπαιδευτικών απέναντι σε έναν αναστατωμένο έφηβο με περίεργη συμπεριφορά είναι να ρωτήσουν το παιδί τι συνέβη, πώς νιώθει και αν θα ήθελε να κάνουν κάτι για να τον βοηθήσουν.
Πολύ συχνά, όμως, αυτές οι ερωτήσεις είναι που φαίνεται να εξοργίζουν το εφηβάκι μας και όχι να το βοηθούν, όπως θα ελπίζαμε.
Η μέθοδος της γυάλινης χιονόμπαλας
Πολύ συχνά, όμως, αυτές οι ερωτήσεις είναι που φαίνεται να εξοργίζουν το εφηβάκι μας και όχι να το βοηθούν, όπως θα ελπίζαμε.
Η μέθοδος της γυάλινης χιονόμπαλας
Η ψυχική σύμβουλος – ψυχολόγος και συγγραφέας Dr. Damour , η οποία έχει δουλέψει αρκετά χρόνια με έφηβα παιδιά ανακάλυψε πρόσφατα μία μέθοδο για να αντιμετωπίζει με περισσότερη ψυχραιμία τα ξεσπάσματά τους και να τους βοηθά να ξεκαθαρίζουν και εκείνοι τη σκέψη τους.
Η μέθοδος περιφραστικά μπορεί να ονομασθεί «η μέθοδος της γυάλινης χιονόμπαλας» και δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια γυάλινη μπάλα με γκλίτερ, όπως αυτές που χρησιμοποιούμε για τη διακόσμηση του σπιτιού μας.
Η μέθοδος περιφραστικά μπορεί να ονομασθεί «η μέθοδος της γυάλινης χιονόμπαλας» και δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια γυάλινη μπάλα με γκλίτερ, όπως αυτές που χρησιμοποιούμε για τη διακόσμηση του σπιτιού μας.
Διαβάστε επίσης:
#Μένουμε_στο_σπίτι_Μαγειρεύουμε_στο_σπίτι: Κρέπες με σπανάκι, τυρί και λευκή σάλτσα
Πώς λειτουργεί
Όπως αναφέρει η Dr. Damour, τη μέθοδο της την πρότεινε μία συνάδελφός της και στην αρχή ήταν επιφυλακτική απέναντί της, καθώς δεν πίστευε ότι κάτι τόσο απλό θα είχε αποτέλεσμα. Έκανε όμως λάθος!
Εκείνο που ουσιαστικά γίνεται με την γυάλινη χιονόμπαλα (μπορεί να είναι ένα απλό, γυάλινο βάζο με νερό και γκλίτερ) είναι ο χρόνος που δίνεις στον έφηβο να ηρεμήσει.
Συγκεκριμένα, όταν ένα έφηβο παιδί έχει ένα ξέσπασμα, βρίσκεται σε σύγχυση ή νιώθει αγχωμένο κρατήστε μπροστά του το γυάλινο βάζο με το νερό και το γκλίτερ, ανακαινίστε το και πείτε του:
«Αυτό συμβαίνει τώρα στο μυαλό σου. Οπότε ας αφήσουμε το 'γκλίτερ' σου να κατακάτσει πρώτα και ύστερα το συζητάμε».
Εκείνο που ουσιαστικά γίνεται με την γυάλινη χιονόμπαλα (μπορεί να είναι ένα απλό, γυάλινο βάζο με νερό και γκλίτερ) είναι ο χρόνος που δίνεις στον έφηβο να ηρεμήσει.
Συγκεκριμένα, όταν ένα έφηβο παιδί έχει ένα ξέσπασμα, βρίσκεται σε σύγχυση ή νιώθει αγχωμένο κρατήστε μπροστά του το γυάλινο βάζο με το νερό και το γκλίτερ, ανακαινίστε το και πείτε του:
«Αυτό συμβαίνει τώρα στο μυαλό σου. Οπότε ας αφήσουμε το 'γκλίτερ' σου να κατακάτσει πρώτα και ύστερα το συζητάμε».
Γιατί πετυχαίνει
Οι λίγες στιγμές που περνούν μέχρι να ηρεμήσει το γκλίτερ στο μπουκάλι δίνουν χρόνο στο παιδί να σκεφτεί και να χαλαρώσει. Να πάρει ανάσα και να βάλει σε μία τάξη τις σκέψεις του.
Όλο αυτό, υποστηρίζει, η Dr. Damour, μπορεί να μοιάζει απλό, αλλά έχει και επιστημονική βάση.
Στα πρώτα χρόνια της εφηβείας ο εγκέφαλος «επαναπρογραμματίζεται» για να γίνει πιο ισχυρός και αποτελεσματικός. Οι «πρωτόγονες» περιοχές που βρίσκονται στο πίσω μέρος του κεφαλιού, πάνω από τον λαιμό και στεγάζουν τα κέντρα συναισθημάτων, αναβαθμίζονται ήδη από την ηλικία των 10 ετών.
Οι πιο «εξελιγμένες» περιοχές που βρίσκονται πίσω από το μέτωπο και μας δίνουν την ικανότητα να σκεφτόμαστε λογικά «αναβαθμίζονται» τελευταίες και μπορεί να φτάσουν στην πλήρη ωριμότητα στην ηλικία των 25 ετών.
Ενώ η διαδικασία αυτή, λοιπόν, βρίσκεται σε εξέλιξη, οι έφηβοι βρίσκονται σε μια αρκετά λεπτή θέση. Παρόλο που τείνουν να είναι πολύ ορθολογικοί όταν είναι ήρεμοι, αν νιώθουν αναστατωμένοι, οι νέες συναισθηματικές δομές του εγκεφάλου τους μπορούν να υπερνικήσουν τις ικανότητες του συλλογισμού τους που αναβαθμίζονται, καταστρέφοντας έτσι ολόκληρο το «σύστημα» και την ηρεμία τους. Μέχρι αυτό να επανέλθει οι έφηβοι βρίσκονται σε σύγχυση και συνήθως ξεσπούν, είναι θυμωμένοι ή θλιμμένοι.
Όλο αυτό, υποστηρίζει, η Dr. Damour, μπορεί να μοιάζει απλό, αλλά έχει και επιστημονική βάση.
Στα πρώτα χρόνια της εφηβείας ο εγκέφαλος «επαναπρογραμματίζεται» για να γίνει πιο ισχυρός και αποτελεσματικός. Οι «πρωτόγονες» περιοχές που βρίσκονται στο πίσω μέρος του κεφαλιού, πάνω από τον λαιμό και στεγάζουν τα κέντρα συναισθημάτων, αναβαθμίζονται ήδη από την ηλικία των 10 ετών.
Οι πιο «εξελιγμένες» περιοχές που βρίσκονται πίσω από το μέτωπο και μας δίνουν την ικανότητα να σκεφτόμαστε λογικά «αναβαθμίζονται» τελευταίες και μπορεί να φτάσουν στην πλήρη ωριμότητα στην ηλικία των 25 ετών.
Ενώ η διαδικασία αυτή, λοιπόν, βρίσκεται σε εξέλιξη, οι έφηβοι βρίσκονται σε μια αρκετά λεπτή θέση. Παρόλο που τείνουν να είναι πολύ ορθολογικοί όταν είναι ήρεμοι, αν νιώθουν αναστατωμένοι, οι νέες συναισθηματικές δομές του εγκεφάλου τους μπορούν να υπερνικήσουν τις ικανότητες του συλλογισμού τους που αναβαθμίζονται, καταστρέφοντας έτσι ολόκληρο το «σύστημα» και την ηρεμία τους. Μέχρι αυτό να επανέλθει οι έφηβοι βρίσκονται σε σύγχυση και συνήθως ξεσπούν, είναι θυμωμένοι ή θλιμμένοι.
Η ψυχολόγος πρότεινε τη συγκεκριμένη μέθοδο σε γονείς και εκπαιδευτικούς ξέροντας ότι θα ωφελήσει αρκετούς.
«Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η επιτυχία της γυάλινης χιονόμπαλας έγκειται στις οδηγίες προς τους ενήλικες. Να είστε υπομονετικοί και να δίνετε στο παιδί σας να καταλάβει, ότι τα συναισθήματα που νιώθει αυτή τη στιγμή δεν θα κρατήσουν για πάντα. Όσα νιώθουμε αλλάζουν, στροβιλίζονται, μεγαλώνουν ή μικραίνουν και τελικά ηρεμούν μόνα, όπως και εμείς».
Ο χρόνος αντίδρασης
Ουσιαστικά, η επιτυχία της μεθόδου εντοπίζεται στον χρόνο που δίνει ο ενήλικας στον έφηβο να ξεσπάσει και έπειτα να σκεφτεί όσα έχουν συμβεί, χωρίς να του κάνει ερωτήσεις ή υποδείξεις. Και μπορεί η μέθοδος αυτή να μην πετύχει με κάθε παιδί στην εφηβεία, αλλά είναι σίγουρα μια πρώτη, αρκετά βοηθητική αντιμετώπιση.
«Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι όταν αντιμετωπίζουμε την ψυχική δυσφορία των εφήβων σαν μια πυρκαγιά που πρέπει να σβήσει αμέσως, τρομάζουμε τα παιδιά και συνήθως κάνουμε τα πράγματα χειρότερα. Όταν όμως αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα ως κάτι που κάνει τον κύκλο του και φεύγει, τότε στέλνουμε ένα καθησυχαστικό μήνυμα στους εφήβους. Δεν έχουν «καεί» ή «σπάσει» απλώς αυτοδιορθώνονται», σημειώνει η ψυχολόγος.
πηγή: nytimes.com
«Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι όταν αντιμετωπίζουμε την ψυχική δυσφορία των εφήβων σαν μια πυρκαγιά που πρέπει να σβήσει αμέσως, τρομάζουμε τα παιδιά και συνήθως κάνουμε τα πράγματα χειρότερα. Όταν όμως αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα ως κάτι που κάνει τον κύκλο του και φεύγει, τότε στέλνουμε ένα καθησυχαστικό μήνυμα στους εφήβους. Δεν έχουν «καεί» ή «σπάσει» απλώς αυτοδιορθώνονται», σημειώνει η ψυχολόγος.
πηγή: nytimes.com
Αναρτήσεις
Post a Comment