#Μένουμε_στο_σπίτι: Πώς ξεχωρίζουμε την πραγματική πείνα από τη "συναισθηματική" υπερφαγία
Καθώς όλος ο πλανήτης προσπαθεί να περιορίσει την πανδημία του κορονοϊού και της ασθένειας COVID-19 και είναι όλοι κλεισμένοι στα σπίτια τους, οι περισσότεροι από εμάς αισθάνονται ολοένα και περισσότερο άγχος.
Όταν δημιουργούνται αγχωτικές συνθήκες τέτοιου μεγέθους συχνά εμφανίζονται σημαντικές αλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά του ανθρώπου, αναφέρει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων – Διατροφολόγων.
Προσθέτει ότι χαρακτηριστικότερη όλων είναι το λεγόμενο «συναισθηματικό» φαγητό, όπου αυξάνεται η κατανάλωση τροφής σε μια συνειδητή ή ασυνείδητη προσπάθεια να ελέγξουν ή να μετριάσουν τα αρνητικά συναισθήματα.
Τέτοιες συμπεριφορές πιστεύουν οι ειδικοί έχουν σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο.
Το «συναισθηματικό» φαγητό μπορεί να οδηγήσει σε αίσθημα ενοχής, σε βιολογική δυσφορία και σε αύξηση του σωματικού βάρους ενώ, δυστυχώς, οι αρχικοί στρεσογόνοι παράγοντες παραμένουν ανεξάρτητα από τη διατροφική μας συμπεριφορά.
Συνεπώς, μέχρι να αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια τα πραγματικά συναισθήματα που πυροδοτούν την υπερκατανάλωση τροφής, η «συναισθηματική» μας πείνα θα παραμένει ανεξέλεγκτη, πράγμα που συχνά οδηγεί σε μακροπρόθεσμη βλάβη στη σωματική και συναισθηματική υγεία μας».
Επομένως, ενώ «Μένουμε στο Σπίτι» οφείλουμε να αναγνωρίζουμε και να διαχωρίζουμε την πραγματική από τη «συναισθηματική» ανάγκη κατανάλωσης τροφής, αναφέρει η Ομάδα Ειδικών Διαχείρισης Βάρους του Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων, δίνοντας τα παρακάτω στοιχεία για να μπορείς να διαχωρίσεις τα δύο είδη πείνας.
Πραγματική πείνα:
Όταν δημιουργούνται αγχωτικές συνθήκες τέτοιου μεγέθους συχνά εμφανίζονται σημαντικές αλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά του ανθρώπου, αναφέρει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων – Διατροφολόγων.
Προσθέτει ότι χαρακτηριστικότερη όλων είναι το λεγόμενο «συναισθηματικό» φαγητό, όπου αυξάνεται η κατανάλωση τροφής σε μια συνειδητή ή ασυνείδητη προσπάθεια να ελέγξουν ή να μετριάσουν τα αρνητικά συναισθήματα.
Τέτοιες συμπεριφορές πιστεύουν οι ειδικοί έχουν σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο.
Το «συναισθηματικό» φαγητό μπορεί να οδηγήσει σε αίσθημα ενοχής, σε βιολογική δυσφορία και σε αύξηση του σωματικού βάρους ενώ, δυστυχώς, οι αρχικοί στρεσογόνοι παράγοντες παραμένουν ανεξάρτητα από τη διατροφική μας συμπεριφορά.
Συνεπώς, μέχρι να αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια τα πραγματικά συναισθήματα που πυροδοτούν την υπερκατανάλωση τροφής, η «συναισθηματική» μας πείνα θα παραμένει ανεξέλεγκτη, πράγμα που συχνά οδηγεί σε μακροπρόθεσμη βλάβη στη σωματική και συναισθηματική υγεία μας».
Επομένως, ενώ «Μένουμε στο Σπίτι» οφείλουμε να αναγνωρίζουμε και να διαχωρίζουμε την πραγματική από τη «συναισθηματική» ανάγκη κατανάλωσης τροφής, αναφέρει η Ομάδα Ειδικών Διαχείρισης Βάρους του Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων, δίνοντας τα παρακάτω στοιχεία για να μπορείς να διαχωρίσεις τα δύο είδη πείνας.
Πραγματική πείνα:
- Αυξάνεται σταδιακά
- Δε υπάρχει επείγουσα αίσθηση βιασύνης
- Σημαίνει ώρες μετά από ένα γεύμα
- Είναι γενική δεν αφορά σε ένα τρόφιμο συγκεκριμένα
- Σταματάει όταν χορταίνεις
- Νιώθεις ικανοποιημένος
- Εμφανίζεται ξαφνικά
- Παρουσιάζεται ως επείγουσα ανάγκη για κατανάλωση τροφής
- Δεν σχετίζεται με την ώρα που πέρασε από το τελευταίο γεύμα
- Εστιάζεται σε συγκεκριμένα τρόφιμα (γλυκά, λιπαρά)
- Επιμένει ακόμα και αν νιώθεις χορτάτος
- Νιώθεις ενοχή ή ντροπή ή δυσφορία
Post a Comment