Ζώντας με την εμμηνόπαυση - Μην τη φοβάστε
Κάνει ζέστη ή μόνο εγώ ζεσταίνομαι εδώ μέσα… Εκεί που κάθομαι, ξαφνικά νοιώθω ότι «φουντώνω»…
Αυτές είναι μερικές από τις φράσεις που ακούγονται καθημερινά από τις γυναίκες που μπαίνουν στην εμμηνόπαυση. Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που αφορούν στην εμμηνόπαυση, από τα συμπτώματα μέχρι την θεραπεία.
Ο μαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος, ειδικός στην εμμηνόπαυση, Παναγιώτης Παπαλάμπρος μιλάει στην Πελίνα Θεοδοσίου και στο ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ για το στάδιο – σταθμό αυτό της γυναίκας και πώς πρέπει να αντιμετωπίσει κάθε γυναίκα αυτές τις αλλαγές στη ζωή της.
Ερ. Τι είναι εμμηνόπαυση;
Απ. Όπως λέει και η λέξη, εμμηνόπαυση είναι η παύση της εμμήνου ρύσης, δηλαδή της περιόδου στην γυναίκα. Αυτό είναι ένα φυσικό γεγονός και οφείλεται στο ότι η ωοθήκη δεν μπορεί να παράγει άλλα ωοθυλάκια.
Ερ. Πότε παρατηρείται; Σε ποια ηλικία;
Απ. Ο μέσος όρος όπου μια γυναίκα στον δυτικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, θα μπει στην εμμηνόπαυση είναι τα 51 έτη, αν και αυτό θεωρείται φυσιολογικό αν συμβεί από τα 45 έτη και μετά. Αν αυτό συμβεί πριν τα 45 έτη ονομάζεται πρώιμη εμμηνόπαυση ενώ αν έρθει πριν τα 40 έτη ονομάζεται πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια.
Ερ. Ποια είναι τα προβλήματα που "φέρνει" αυτή η περίοδος στις γυναίκες;
Απ. Οι περισσότερες γυναίκες παραπονούνται για εξάψεις και νυχτερινές εφιδρώσεις ακόμα και πριν οι περίοδοι σταματήσουν οριστικά, δηλαδή από την περιεμμηνόπαυση. Μπορεί δε να διαρκέσουν πολλά χρόνια. Έχω συναντήσει αρκετές γυναίκες άνω των 60 ετών στην Αγγλία, κατά την διάρκεια του χρόνου εξειδίκευσής μου στην εμμηνόπαυση στο Kings College Hospital του Λονδίνου, όπου ζητούσαν απεγνωσμένα οιστρογόνα λόγω της μεγάλης έντασης αυτών των συμπτωμάτων.
Η ξηρότητα και κάποιες φορές πόνος που παρατηρείται στον κόλπο είναι επίσης ενοχλητικά. Αυτό δυσκολεύει μάλιστα την επαφή, μειώνει την ευχαρίστηση κατά την επαφή και κάποιες φορές μπορεί να ακολουθείται και από μικρή αιμορραγία.
Ψυχολογικά συμπτώματα όπως κατάθλιψη, άγχος, νεύρα, οξυθυμία, χαμηλή αυτοεκτίμηση, διαταραχή συγκέντρωσης, εύκολη κούραση, κλπ.
Και φυσικά η οστεοπόρωση, η κατάσταση δηλαδή, κατά την οποία τα οστά γίνονται λεπτότερα με αποτέλεσμα να σπάνε ευκολότερα. Μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν οι γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης, χαμηλό δείκτης μάζας σώματος, μακροχρόνια χρήση κορτιζόνης, κλπ. Τα κατάγματα αφορούν συνήθως την σπονδυλική στήλη, την άρθρωση του ισχίου και τον καρπό.
Τα καρδιακά προβλήματα, όπως πχ. το έμφραγμα του μυοκαρδίου εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες σε μεγάλη ηλικία. Σημαντικό ρόλο εδώ παίζει το ιστορικό της ασθενούς. Αν π.χ. η γυναίκα πάσχει από υψηλή πίεση, χοληστερίνη, παχυσαρκία, κλπ. ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου.
Ερ. Αντιμετωπίζονται αυτά τα συμπτώματα και πώς;
Απ. Αντιμετωπίζονται, φυσικά.Το κύριο βάρος της θεραπείας στηρίζεται στα οιστρογόνα, τα οποία μπορούν να δοθούν σε διάφορες μορφές και τα οποία ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Η ορμονική θεραπεία ίσως είναι η καλύτερη θεραπεία, αρκεί να μην υπάρχει αντένδειξη για την χορήγησή της.
Υπάρχουν πολλές μορφές χορήγησης των οιστρογόνων, όπως τα χάπια, τα αυτοκόλλητα, με την μορφή αφρού που απλώνεται στον ώμο, σαν εμφύτευμα όπου τοποθετείται στον υποδόριο ιστό κοιλιά και παραμένει για 6 μήνες, κλπ.
Ερ. Έχουμε ακούσει, ωστόσο, ότι υπάρχουν και κάποιοι κίνδυνοι από την ορμονική αυτή θεραπεία. Αληθεύει;
Απ. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι αυτός του καρκίνου του μαστού. Έχει αποδειχθεί ότι αυτός ο καρκίνος αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας. Όσο αφορά την ορμονική θεραπεία, αυτή αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου κατά 2 με 6 περιστατικά στις 1.000 γυναίκες που παίρνουν αυτή τη θεραπεία, για πέντε συνεχόμενα έτη. Για την ακρίβεια αυξάνει κατά 2 μόνο περιστατικά την πενταετία, αν η γυναίκα παίρνει μόνο οιστρογόνα και 6 περιστατικά αν παίρνει οιστρογόνα και προγεστερόνη.
Αυξάνει επίσης, η πιθανότητα για καρκίνο του ενδομητρίου.
Η πιθανότητα για καρκίνο ωοθηκών λόγω των ορμονών είναι σχεδόν η ίδια με ή χωρίς χρήση ορμονικής θεραπείας.
Υπάρχει ακόμα μια μικρή αύξηση σε ανάπτυξη θρόμβων για γυναίκες στην δεκαετία των 50, από αυτή την θεραπεία.
Ερ. Υπάρχουν και εναλλακτικές θεραπείες;
Απ. Φυσικά και υπάρχουν. Εδώ ανήκουν η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός, η ρεφλεξολογία, διάφορα φυτικά σκευάσματα κ.α.
Από αυτά, μόνο το Black cohort της ομοιοπαθητικής φαίνεται να έχει αποτέλεσμα. Όσο αφορά τα φυτικά σκευάσματα, μπορούν να μειώσουν την ένταση των εμμηνοπαυσιακών συμπτωμάτων, αλλά δεν υπάρχουν πολλές έρευνες που να αποδεικνύουν όχι μόνο την αποτελεσματικότητα τους, αλλά και την ασφάλεια τους.
Ερ. Άρα, τι θα πρέπει να κάνει η εμμηνοπαυσιακή γυναίκα για να αντιμετωπίσει αυτά τα συμπτώματα;
Απ. Είτε μια γυναίκα αποφασίσει να πάρει οποιαδήποτε θεραπεία είτε όχι θα πρέπει καθημερινά να κρατά κάποιες αρχές που θα την βοηθήσουν μετέπειτα στη ζωή της, ειδικά όσο αφορά το να διατηρήσει καλά οστά. Θα πρέπει λοιπόν να εξασφαλίσετε την επαρκή πρόσληψη ασβεστίου, να μειώσει την πρόσληψη αλατιού, να διακόψει το κάπνισμα, να μειώσει την κατανάλωση αλκοόλ αν υπερβαίνει τις τρεις μονάδες την ημέρα και θα πρέπει να ακολουθήσει κάποιο πρόγραμμα σωματικής άσκησης ανάλογα με το βάρος, τον σωματότυπο, και την σωματική της κατάσταση γενικότερα.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι είναι πολύ σημαντικό η γυναίκα που μπαίνει στην εμμηνόπαυση να κάνει ένα πλάνο ζωής και να αποφασισθεί αν μπορεί να πάρει την οποιοδήποτε θεραπεία και για πόσο χρονικό διάστημα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα οιστρογόνα είναι εξαιρετικά φάρμακα που βελτιώνουν αμέσως τα συμπτώματα, αρκεί η γυναίκα που θα τα πάρει να μην ανήκει στην κατηγορία που απαγορεύεται η χορήγησή τους. Τέλος, η γυναίκα στην εμμηνόπαυση πρέπει να διαλέξει έναν υγιεινό τρόπο ζωής με σωστή διατροφή και άσκηση.
Αναρτήσεις
Post a Comment