Πρόεδρος Ιατρικής Ένωσης Βελγίου: Έχουμε γιατρούς "θετικούς" που εργάζονται. Σε 10 μέρες θα στέλνουμε ασθενείς στη Γερμανία, η θα επιλέγουμε ασθενείς
Περισσότεροι από 300.000 από τα 11 εκατομμύρια πληθυσμού του Βελγίου έχουν COVID-19 αυτή τη στιγμή.
Ο πρόεδρος της Ιατρικής Ένωσης του Βελγίου λέει στον DW πόσο απελπισμένο και επισφαλές έχει γίνει το σύστημα υγείας της χώρας.
Στις 29 Οκτωβρίου, το Βέλγιο κατέγραψε τον υψηλότερο ημερήσιο αριθμό λοίμωξης: πάνω από 20.000. Το επίκεντρο είναι η Λιέγη, όπου πάνω από το 10% του πληθυσμού έχει μολυνθεί. Η DW μίλησε με τον Philippe Devos, τον πρόεδρο της ένωσης ιατρικών σωματείων του Βελγίου, ο οποίος εργάζεται στη μονάδα κρίσιμης περίθαλψης στο νοσοκομείο CHC Montlegia.
DW: Δρ Devos, πόσα άτομα έχουν COVID-19 στο CHC Montlegia;
Devos: Περίπου 250.
Στις 29 Οκτωβρίου, το Βέλγιο κατέγραψε τον υψηλότερο ημερήσιο αριθμό λοίμωξης: πάνω από 20.000. Το επίκεντρο είναι η Λιέγη, όπου πάνω από το 10% του πληθυσμού έχει μολυνθεί. Η DW μίλησε με τον Philippe Devos, τον πρόεδρο της ένωσης ιατρικών σωματείων του Βελγίου, ο οποίος εργάζεται στη μονάδα κρίσιμης περίθαλψης στο νοσοκομείο CHC Montlegia.
DW: Δρ Devos, πόσα άτομα έχουν COVID-19 στο CHC Montlegia;
Devos: Περίπου 250.
Και πόσοι γιατροί είναι εκεί που τους θεραπεύουν;
Πάνω από 100. Πρέπει να κάνουμε βάρδιες, 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα.
Και πόσοι από αυτούς τους γιατρούς έχουν τον κορανοϊό αυτήν τη στιγμή;
Έχουμε περίπου το 10% των γιατρών και των νοσηλευτών που είναι συμπτωματικοί και είναι στο σπίτι, άρρωστοι Σε άλλα νοσοκομεία στη Λιέγη, έχουμε περίπου 25% γιατρών και νοσηλευτών που είναι συμπτωματικοί. Είμαστε λοιπόν τυχεροί στο νοσοκομείο μου σε σύγκριση με τους άλλους στην πόλη. Και για αυτόν τον λόγο, είμαστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουμε ασυμπτωματικούς γιατρούς και νοσοκόμες στους θαλάμους COVID-19.
Έχετε λοιπόν γιατρούς, σε νοσοκομεία εδώ στη Λιέγη, που εργάζονται - παρόλο που έχουν τον κορονοϊό;
Ναι, έχουν μολυνθεί, αλλά δεν είναι άρρωστοι. Επομένως, δεν έχουν νόσο COVID-19. Είναι σαν εσένα και εμένα, ασυμπτωματικοι. Αλλά δεν έχουμε πλέον καμία λύση. Είμαστε υποχρεωμένοι να τους ζητήσουμε να εργαστούν, εάν συμφωνούν, μόνο στους θαλάμους COVID-19 για να μην μολύνουν άλλους ασθενείς. Και τώρα είναι ο κανόνας σε ολόκληρη τη χώρα. Το Υπουργείο Υγείας ψήφισε χθες αυτόν τον κανόνα.
Έτσι, παρόλο που αυτοί οι γιατροί και οι νοσοκόμες είναι ασυμπτωματικοί, δεν σημαίνει ότι μπορούν να αυξήσουν το ιικό φορτίο των ασθενών που φροντίζουν;
Στην πραγματικότητα, είναι εξουσιοδοτημένοι να εργάζονται μόνο εάν το δικό τους ιικό φορτίο είναι χαμηλό. Επομένως, πρέπει να είναι ασυμπτωματικοι με χαμηλό ιικό φορτίο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να αυξήσουν το ιικό φορτίο ενός ασθενούς.
Είστε σίγουρος γι 'αυτό; Ποιος είναι ο κίνδυνος εάν είμαι ασθενής με COVID-19 και ο γιατρός ή η νοσοκόμα μου έρθει για να με θεραπεύσει, και παρόλο που είναι ασυμπτωματικοί, αναπνέουν ιό (ίσως μέσω της μάσκας τους κάπως). Δεν θα μπορούσα να πάρω περισσότερα από ένα ιικό φορτίο με αυτόν τον τρόπο;
Δεν είμαστε ανόητοι. Χρησιμοποιούν μάσκες FFP2 και ξέρουν πώς να τις φορούν για να μην αφήσουν τον ιό να βγει. Έτσι χρησιμοποιούν προστασία παντού στο νοσοκομείο. Και όταν πρέπει να αφαιρέσουν τη μάσκα τους για φαγητό, για παράδειγμα, πρέπει να το κάνουν σε ένα συγκεκριμένο δωμάτιο που απολυμαινεται κάθε ώρα, για να μην διαδώσει τον δικό τους ιό. Η μόνη άλλη λύση είναι να μην εισαχθεί ένας ασθενής στο νοσοκομείο. Αναγκάζονται να επιλέξουν μεταξύ θανάτου ή θεραπείας από έναν «θετικό» γιατρό. Όλοι οι ασθενείς επιλέγουν να μην πεθάνουν.
Φοβάστε εσείς και οι συνάδελφοί σας για τη ζωή σας;
Για τη δική μου ζωή, φυσικά όχι. Επειδή μολύνθηκα τον Απρίλιο. Αλλά μερικοί από τους συναδέλφους μου φοβούνται για τη ζωή τους. Και είναι ένα πρόβλημα, γιατί έχουμε πολλούς γιατρούς άνω των 60 ετών. Είναι πολύ φοβισμένοι για αυτό. Γι 'αυτό προσπαθούμε να τους στείλουμε σε θαλάμους εκτός COVID και να στείλουμε νεότερους γιατρούς σε θαλάμους COVID.
Εάν είμαι άρρωστος ή χρειάζομαι ιατρική βοήθεια εδώ στο Βέλγιο, είναι πιθανό ότι δεν μπορώ να έρθω τώρα σε νοσοκομείο λόγω αυτής της κατάστασης;
Την περασμένη Δευτέρα, υπήρχε ένα ιατρικό ελικόπτερο που έπεσε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Και ζήτησε θέση σε νοσοκομείο. Όλα τα νοσοκομεία αρνήθηκαν να τον δεχτούν. Έτσι αποφάσισε να πάει στο πλησιέστερο νοσοκομείο και έδωσε τον ασθενή χωρίς άδεια. Αναγκάστηκε να το κάνει. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή τη στιγμή στο Βέλγιο.
Οι αριθμοί ανεβαίνουν, πιθανότατα θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Πότε θα έχουμε την έκρηξη;
Τα μαθηματικά μοντέλα λένε ότι θα συμβεί σε 10 ημέρες. Έτσι, σε 10 ημέρες, θα έχουμε μόνο δύο διαθέσιμες επιλογές: Μεταφορά ασθενών στη Γερμανία ελπίζοντας ότι δεν θα κάνουμε επιλογή, ή θα πρέπει να κάνουμε επιλογή, αφού θα απομένει μόνο ένα κρεβάτι ανά δύο ασθενείς. Και οι γιατροί θα πρέπει να επιλέξουν ποιος από τους δύο ασθενείς θα είναι σε θέση να βρίσκεται στο μόνο κρεβάτι που έχουμε. Αυτό είναι τρίγωνο. Συνήθως, γίνεται σε τρομοκρατία, σε πόλεμο, σε καταστροφές όπως μια πυρηνική έκρηξη.
Εργάζεστε εδώ και πολλά χρόνια, στη θέση αυτή. Τώρα έρχεστε αντιμέτωποι με αυτό. Πώς αισθάνεστε;
Λυπημένος. Δυστυχώς, επειδή ήλπιζα για έξι μήνες, ότι δεν θα συμβεί ποτέ. Ότι οι άνθρωποι θα είχαν καταλάβει τον κίνδυνο. Και ότι οι άνθρωποι θα είχαν αλλάξει τις συνήθειες τους για ένα χρόνο. Απλώς για να το αποφύγουμε. Αλλά είναι μια αποτυχία της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων στο Βέλγιο και ένα ζήτημα ισορροπίας μεταξύ αλληλεγγύης και ατομικών δικαιωμάτων. Μερικοί άνθρωποι επιλέγουν τα δικαιώματά τους σε σύγκριση με την αλληλεγγύη. Και το αποτέλεσμα είναι τώρα εδώ. Έχω δει ανθρώπους να πεθαίνουν και να μετανιώνουν που δεν φορούσαν τη μάσκα. Το είδα αυτό. Είδα οικογένειες που είχαν μεγάλα πάρτι με όλα τα μέλη της οικογένειας. Και όλα τα μέλη της οικογένειας μολύνθηκαν. Και έχω μια οικογένεια αυτή τη στιγμή όπου το 80% της οικογένειας βρίσκεται στα κρεβάτια εδώ. Αυτή τη στιγμή, λίγο μετά από ένα πάρτι γενεθλίων. Αυτό βλέπω τώρα. Αλλά ο κίνδυνος τώρα στην Ευρώπη είναι παντού.
Τι θα κάνετε αν η Γερμανία πει "Δεν έχουμε πλέον χώρο";
Θα εργαστούμε μέχρι να εξαντληθούν οι νοσοκόμες.
*Ο Philippe Devos είναι ο πρόεδρος της Ιατρικής Ένωσης του Βελγίου. Εργάζεται στο νοσοκομείο CHC Montlegia ως εντατικολογος στην μονάδα κρίσιμης φροντίδας. Είναι επίσης μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Ευρωπαίων Ιατρών.
Φοβάστε εσείς και οι συνάδελφοί σας για τη ζωή σας;
Για τη δική μου ζωή, φυσικά όχι. Επειδή μολύνθηκα τον Απρίλιο. Αλλά μερικοί από τους συναδέλφους μου φοβούνται για τη ζωή τους. Και είναι ένα πρόβλημα, γιατί έχουμε πολλούς γιατρούς άνω των 60 ετών. Είναι πολύ φοβισμένοι για αυτό. Γι 'αυτό προσπαθούμε να τους στείλουμε σε θαλάμους εκτός COVID και να στείλουμε νεότερους γιατρούς σε θαλάμους COVID.
Εάν είμαι άρρωστος ή χρειάζομαι ιατρική βοήθεια εδώ στο Βέλγιο, είναι πιθανό ότι δεν μπορώ να έρθω τώρα σε νοσοκομείο λόγω αυτής της κατάστασης;
Την περασμένη Δευτέρα, υπήρχε ένα ιατρικό ελικόπτερο που έπεσε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Και ζήτησε θέση σε νοσοκομείο. Όλα τα νοσοκομεία αρνήθηκαν να τον δεχτούν. Έτσι αποφάσισε να πάει στο πλησιέστερο νοσοκομείο και έδωσε τον ασθενή χωρίς άδεια. Αναγκάστηκε να το κάνει. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή τη στιγμή στο Βέλγιο.
Οι αριθμοί ανεβαίνουν, πιθανότατα θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Πότε θα έχουμε την έκρηξη;
Τα μαθηματικά μοντέλα λένε ότι θα συμβεί σε 10 ημέρες. Έτσι, σε 10 ημέρες, θα έχουμε μόνο δύο διαθέσιμες επιλογές: Μεταφορά ασθενών στη Γερμανία ελπίζοντας ότι δεν θα κάνουμε επιλογή, ή θα πρέπει να κάνουμε επιλογή, αφού θα απομένει μόνο ένα κρεβάτι ανά δύο ασθενείς. Και οι γιατροί θα πρέπει να επιλέξουν ποιος από τους δύο ασθενείς θα είναι σε θέση να βρίσκεται στο μόνο κρεβάτι που έχουμε. Αυτό είναι τρίγωνο. Συνήθως, γίνεται σε τρομοκρατία, σε πόλεμο, σε καταστροφές όπως μια πυρηνική έκρηξη.
Εργάζεστε εδώ και πολλά χρόνια, στη θέση αυτή. Τώρα έρχεστε αντιμέτωποι με αυτό. Πώς αισθάνεστε;
Λυπημένος. Δυστυχώς, επειδή ήλπιζα για έξι μήνες, ότι δεν θα συμβεί ποτέ. Ότι οι άνθρωποι θα είχαν καταλάβει τον κίνδυνο. Και ότι οι άνθρωποι θα είχαν αλλάξει τις συνήθειες τους για ένα χρόνο. Απλώς για να το αποφύγουμε. Αλλά είναι μια αποτυχία της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων στο Βέλγιο και ένα ζήτημα ισορροπίας μεταξύ αλληλεγγύης και ατομικών δικαιωμάτων. Μερικοί άνθρωποι επιλέγουν τα δικαιώματά τους σε σύγκριση με την αλληλεγγύη. Και το αποτέλεσμα είναι τώρα εδώ. Έχω δει ανθρώπους να πεθαίνουν και να μετανιώνουν που δεν φορούσαν τη μάσκα. Το είδα αυτό. Είδα οικογένειες που είχαν μεγάλα πάρτι με όλα τα μέλη της οικογένειας. Και όλα τα μέλη της οικογένειας μολύνθηκαν. Και έχω μια οικογένεια αυτή τη στιγμή όπου το 80% της οικογένειας βρίσκεται στα κρεβάτια εδώ. Αυτή τη στιγμή, λίγο μετά από ένα πάρτι γενεθλίων. Αυτό βλέπω τώρα. Αλλά ο κίνδυνος τώρα στην Ευρώπη είναι παντού.
Τι θα κάνετε αν η Γερμανία πει "Δεν έχουμε πλέον χώρο";
Θα εργαστούμε μέχρι να εξαντληθούν οι νοσοκόμες.
*Ο Philippe Devos είναι ο πρόεδρος της Ιατρικής Ένωσης του Βελγίου. Εργάζεται στο νοσοκομείο CHC Montlegia ως εντατικολογος στην μονάδα κρίσιμης φροντίδας. Είναι επίσης μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Ευρωπαίων Ιατρών.
πηγή: dw.com
Αναρτήσεις
Post a Comment