Η εξήγηση για την εμφάνιση ψύχωσης στις γυναίκες στη μέση ηλικία

Τα οιστρογόνα μπορεί να προστατεύουν τις γυναίκες από την εμφάνιση ψύχωσης, όμως η εμμηνόπαυση θεωρείται περίοδος κινδύνου για την ανάπτυξη ψυχωτικών διαταραχών.
Η ψύχωση περιλαμβάνει ένα σύνολο από συμπτώματα, όπως παραισθήσεις, αποδιοργανωμένη σκέψη και/ή ψευδαισθήσεις, που μπορεί να ενεργοποιηθούν εξαιτίας μιας ποικιλίας λόγων. Αλλαγές στη χημική κατάσταση του εγκεφάλου που προκύπτουν στη διάρκεια μιας μετάβασης ζωής μπορεί να αποτελέσουν προδιάθεση για να αναπτύξει κάποιος μια νέα ψυχωτική διαταραχή.

Για παράδειγμα, η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία είναι μια τυπική περίοδος κατά την οποία οι νέοι άντρες αναπτύσσουν για πρώτη φορά σχιζοφρένεια. Ακόμα κι αν ο εγκέφαλος των γυναικών αναπτύσσεται γρηγορότερα από των ανδρών, το παράθυρο κινδύνου για το πρώτο επεισόδιο σχιζοφρένειας για τις γυναίκες είναι σε μεγαλύτερη ηλικία από τους άντρες, γεγονός που υποδεικνύει πως οι γυναίκες, για κάποιο λόγο, είναι πιο προστατευμένες από την ανάπτυξη χρόνιων ψυχωτικών διαταραχών.

Πιο σπάνια η σχιζοφρένεια στις γυναίκες

Αν οι γυναίκες αναπτύξουν σχιζοφρένεια, τείνουν να έχουν ηπιότερη πορεία από τους άντρες και ανταποκρίνονται σε μικρότερες ποσότητες φαρμάκων, αν και αυτό μπορεί εν μέρει να εξηγηθεί από το μέσο σωματικό βάρος και τον τρόπο που οι γυναίκες μεταβολίζουν τα φάρμακα.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα οιστρογόνα είναι ο προφανής προστατευτικός παράγοντας. Αυτή η υπόθεση φαίνεται να υποστηρίζεται από το γεγονός ότι όταν οι γυναίκες έχουν σχετικά χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για περισσότερα συμπτώματα ψυχικών διαταραχών. Επίσης, σε αντίθεση με τους άντρες, οι γυναίκες έχουν μια δεύτερη περίοδο κινδύνου στη ζωή τους για την ανάπτυξη σχιζοφρένειας κατά την εμμηνόπαυση ή την περίοδο γύρω από αυτή, όταν τα επίπεδα οιστρογόνων μειώνονται για τα καλά.

Γενικά, οι γυναίκες με σχιζοφρένεια που ξεκινά στις πιο συνηθισμένες ηλικίες των 20 και των 30 χρόνων τείνουν να έχουν χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων από τον μέσο όρο.

Φυσικά, πολλοί άλλοι παράγοντες σχετίζονται με την ψύχωση: χρήση ουσιών, μολύνσεις, εγκεφαλικοί όγκοι, φλεγμονώδεις παθήσεις στον εγκέφαλο, φάρμακα όπως τα στεροειδή, παθήσεις του θυρεοειδούς. Ακόμα και η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για ανάπτυξη ψύχωσης σε κάποιον που είναι ευάλωτος σε αυτή τη διαταραχή.

Η κακή ποιότητα ύπνου μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ψυχωτικών διαταραχών, και κατά την εμμηνόπαυση, πολλές γυναίκες έχουν διαταραγμένο ύπνο λόγω των εξάψεων που αντιμετωπίζουν.

Αν τα οιστρογόνα δρουν προστατευτικά, είναι αυτός ένας λόγος για να χρησιμοποιούμε θεραπεία ορμονικής αποκατάστασης για την αντιμετώπιση της ψύχωσης; Αυτές οι θεραπείες σχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης θρόμβων και καρδιοαγγειακών περιστατικών. Ωστόσο, οιστρογόνα έχουν προστεθεί στην αντιψυχωτική αγωγή γυναικών με σχιζοφρένεια με θετικά αποτελέσματα ως προς τα συμπτώματα.

Οι επιλεκτικοί ρυθμιστές των υποδοχέων οιστρογόνων (SERM), που χρησιμοποιούνται ως θεραπεία για καρκίνους του μαστού ευαίσθητους στα οιστρογόνα, παρουσιάζουν επίσης προοπτική, καθώς αλληλεπιδρούν με κάποια μόρια στον εγκέφαλο που θεωρείται ότι βρίσκονται σε ανισορροπία κατά τη διάρκεια της ψύχωσης.

Ωστόσο, θα πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω σε ανθρώπινες δοκιμές. Γενικά, τα οιστρογόνα φαίνεται να μειώνουν τη φλεγμονή και να αυξάνουν την αποκατάσταση των νευρώνων στον εγκέφαλο, ένας συνδυασμός που ισχύει και για πολλά ψυχοτρόπα φάρμακα που βοηθούν σε ένα εύρος ψυχικών ασθενειών.

Η εμφάνιση μιας νέας ψυχωτικής διαταραχής στη μέση ηλικία είναι σπάνια, και για όποια γυναίκα αναπτύξει τέτοια συμπτώματα χρειάζεται να ληφθεί υπόψη το πλήρες ιστορικό της και να γίνει ένα σύνολο εξετάσεων για να αποκλειστούν μεταβολικές, αυτοάνοσες ή λοιμώδεις αιτίες. Το ιστορικό θα βοηθήσει στην επισήμανση παραγόντων κινδύνου και στρεσογόνων καταστάσεων ζωής που συμβάλλουν στην ψυχική ανισορροπία.

Η θεραπεία είναι ένας συνδυασμός εκπαίδευσης, υποστήριξης και συνήθως κάποιας αντιψυχωτικής αγωγής. Ευτυχώς, οι γυναίκες που αναπτύσσουν ψύχωση στη μέση ηλικία τείνουν να έχουν πιο ήπια πορεία της πάθησης και χρειάζονται λιγότερα φάρμακα από εκείνους που την αναπτύσσουν νωρίτερα.

ΠΗΓΗ: pcychologynow