Γονιός γίνεσαι μέρα με τη μέρα. Τέλειος δε γίνεσαι ποτέ, μπορείς όμως να γίνεις καλύτερος
Κάθε νεογέννητο μωρό είναι πηγή μεγάλης και ανεκτίμητης ευτυχίας.
Παράλληλα όμως, ο νέος αυτός ρόλος ως γονείς μας γεμίζει με έντονο άγχος, σίγουρα πολλή κούραση και ευθύνες στην πράξη.
Οι περισσότεροι από εμάς, πριν φέρουμε στον κόσμο τα παιδιά μας, ίσως θεωρούσαμε ότι δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να τα μεγαλώσει. Ενδεχομένως και να πιστεύαμε ότι η γέννηση ενός παιδιού φέρνει αυτόματα και τη γνώση.
Ωστόσο, όταν έρχεται η στιγμή να φέρουμε στον κόσμο το δικό μας παιδί, συνειδητοποιούμε μέρα με τη μέρα, πως ο ρόλος του γονιού δεν έρχεται αυτόματα με τη γέννα.
Το αντίθετο μάλιστα!
Η απόκτηση ενός παιδιού, κατέχει σημαντική θέση στη ζωή μας και δημιουργεί ψυχολογική ένταση, η οποία είναι απολύτως φυσιολογική και αναμενόμενη.
Με τη γέννα έρχεται η συνειδητοποίηση πόσο απροετοίμαστοι και ίσως «αδιάβαστοι» είμαστε για τον σπουδαίο αυτό ρόλο που μας έχει ανατεθεί: τον ρόλο του γονέα!
Κάθε μέρα που περνά, μία νέα δυσκολία, μία αναπάντεχη στιγμή, μια απροσδόκητη αντίδραση ζητά από εμάς να τοποθετηθούμε, να αντιδράσουμε, να απαντήσουμε σωστά ως γονείς.
- Ποιο είναι όμως το σωστό;
- Υπάρχει λάθος και εάν ναι, πόσο επηρεάζει το παιδί;
- Να απευθυνθούμε ίσως σε κάποιον ειδικό;
Ένας γονιός που συνειδητοποιεί πόσα λίγα γνωρίζει για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί και επιθυμεί να μάθει κάνοντας όσο γίνεται λιγότερο «σοβαρά» λάθη.
Ένας γονιός που προσπαθεί να λύσει τη δύσκολη εξίσωση της αγάπης και της ανατροφής με όρια.
Ένας γονιός που γνωρίζει πως το παιδί του μεγαλώνει, το ίδιο κάνει και αυτός. Μαθαίνει από τα λάθη του, απολαμβάνει τα «σωστά» του και γίνεται γονιός, όπως τον θέλει ο ρόλος του, βήμα- βήμα, μέρα με τη μέρα, για το υπόλοιπο της ζωής του.
Τέλειος γονιός δεν υπάρχει
Η ανατροφή του παιδιού είναι τέχνη που μαθαίνεται. Το ίδιο παιδί αλλάζει σε κάθε φάση της ζωής του, εξελίσσεται και εξελισσόμαστε και εμείς μαζί του, ως γονείς.
Στην πραγματικότητα, παίζουμε το ρόλο του γονιού αυτοσχεδιάζοντας.
Ακόμη κι ο τρόπος που εκφράζουμε την αγάπη μας στο παιδί, θέλει προσοχή.
Αρκεί να κάνουμε την αυτοκριτική και να μη συνεχίζουμε αποτυχημένες τακτικές.
Εξετάσεις δίνουμε καθημερινά με κριτή το παιδί μας.
- Ούτε να το πιάσω δεν ήξερα, ούτε να το ταΐσω. Φοβόμουν ακόμη και να το αγκαλιάσω.
- Νόμιζα πώς θα έκανα ό,τι και οι γονείς μου. Αλλά δεν ήταν έτσι.
- Ναι, έχω πείρα. Είναι το τρίτο μου παιδί. Αλλά έχει άλλες ανάγκες από τα δύο πρώτα. Απαιτήσεις που δεν τις είχα αντιμετωπίσει, ούτε τις είχα φανταστεί.
- Όλοι νομίζουν πως με το που γεννάς ένα παιδί, ξέρεις και να το μεγαλώνεις.
- Κολυμπάω στα βαθιά και φοβάμαι μη βουλιάξω.
- Πίστευα πως θα πλημμύριζα ευτυχία με το μωρό μου .Δεν αναγνωρίζω πια εαυτό μου!
- Ντρέπομαι που το ομολογώ αλλά δεν αντέχω άλλο να ξυπνά πέντε φορές κάθε νύχτα. Χάνω την ψυχραιμία μου και του φωνάζω χωρίς να φταίει και μετά έχω ενοχές.
- Δεν το αντέχω πια αυτό το παιδί. Απογοητεύτηκα που το μωρό δε μου μοιάζει καθόλου.
- Εγώ φταίω γιατρέ γιατί τον πίεσα να καθίσει στην τουαλέτα και τώρα έχει μόνιμο αρνητισμό.
Πώς μπορούμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στα δύο και να απολαύσουμε αυτήν την υπέροχη περίοδο;
Υπάρχουν ορισμένες στιγμές πχ. όταν το νεογέννητο βρέφος σας κοιμάται, που καταλαβαίνετε απόλυτα όλα αυτά που σας έλεγαν περί συμπλήρωσης της οικογενειακής σας ευτυχίας.
Στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας όμως, όταν κλαίει, λερώνεται και δημιουργεί στοίβες από άπλυτα ρούχα και αντικείμενα είναι αρκετά δύσκολο να δείτε αυτή την πλευρά των πραγμάτων.
Δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε στη σωματική σας κατάσταση. Αδυνατείτε να θυμηθείτε την τελευταία φορά που καταφέρατε να κοιμηθείτε σαν άνθρωποι, πονάτε σχεδόν στο σύνολο του σώματός σας και συχνά ξεχνάτε να ικανοποιήσετε πολλές βασικές σας ανάγκες.
Μήπως όμως και η ψυχολογία σας έχει αρχίσει να επηρεάζεται;
Είναι αδύνατο να το παραδεχτούμε. Η ζωή με το νεογέννητο δεν είναι μόνο δύσκολη, αλλά πολλές φορές γίνεται και ψυχοφθόρα.
Η κούραση δεν βοηθά, όμως όταν συνδυάζεται με το άγχος και την αίσθηση πως αυτή θα είναι η κατάστασή σας θα κρατήσει για χρόνια, το εκρηκτικό αυτό μείγμα που δημιουργείται είναι πραγματικά ξεχωριστό.
Τι μπορείτε να κάνετε για να διατηρήσετε την ψυχική σας υγεία αλλά και να απολαύσετε τις στιγμές με το μωρό σας ως νέοι γονείς;
Διαχειριστείτε τις προσδοκίες που έχετε για το παιδί σας
Δεν είστε κακός γονιός εάν συχνά αναπολείτε τη ζωή σας πριν έρθει το μωρό.
Όλοι οι γονείς κουράζονται κι αγανακτούν και νιώθουν εξαντλημένοι κάποια στιγμή. Δεν αποτελείτε εξαίρεση.
Είστε φυσιολογικοί άνθρωποι με συγκεκριμένες δυνατότητες αλλά και αδυναμίες.
Δε χρειάζεται και δεν πρέπει να προσδοκάτε να φτάσετε την τελειότητα.
Αρκεί που προσπαθείτε να γίνετε όσο καλύτεροι μπορείτε.
Μπορεί να αισθάνεστε μόνοι
Ορισμένοι από τους δεσμούς σας με την οικογένεια και τους φίλους θα γίνουν ισχυρότεροι, ενώ άλλοι μπορεί να εξασθενήσουν.
Μερικοί άνθρωποι θα καταλάβουν τι περνάτε, και άλλοι όχι.
Το μωρό σας χρειάζεται και θα απαιτήσει μεγάλο μέρος της προσοχής, του χρόνου και της ενέργειάς σας.
Προσπαθήστε να επικοινωνήσετε με την οικογένεια και τους φίλους σας ή βρείτε άλλες νέες μητέρες για να ανταλλάξετε εμπειρίες.
Επικοινωνήστε μεταξύ σας
Ξέρετε ποιος θα καταλάβει απόλυτα τα προβλήματά σας; Ο/η σύντροφός σας. Ακόμη και αν η σχέση σας δείχνει σημεία φθοράς μετά τον ερχομό του παιδιού, αυτό πιθανότατα οφείλεται στη κοινή ψυχικής σας κατάστασης. Και έτσι να μην είναι, ζητώντας βοήθεια από το ταίρι σας όταν αισθάνεστε πιεσμένοι, βοηθάτε και τον εαυτό σας αλλά και τη σχέση σας.
Αποδεχθείτε την άγνοιά σας
Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα φανείτε απροετοίμαστοι. Δεν πειράζει! Μαθαίνετε τη «δουλειά» σας ως γονείς τη στιγμή που την κάνετε, και αυτό ακριβώς κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι.
Μην εξαντλείτε τον εαυτό σας για να προβλέψετε τα πάντα και μην απογοητεύεστε όταν δεν είστε σίγουροι για το πώς θα αντιμετωπίσετε μια κατάσταση.
Μην συγκρίνεστε
Μην προσπαθείτε να το συγκρίνετε με το πρότυπο που έχετε διαμορφώσει βάσει των προσδοκιών σας.
Μη συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους ιδανικούς γονείς που προβάλλονται κάποιες φορές μέσα από τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τα περιοδικά.
Η εικόνα άλλων γονιών στα social media ίσως σας δημιουργεί την εντύπωση ότι δεν τα καταφέρνετε αρκετά καλά. Όμως, μαντέψτε: Όπως κανείς δεν είναι αψεγάδιαστος, έτσι δεν μπορεί και να έχει ταυτόχρονα την τέλεια δουλειά, το τέλειο σώμα και τον τέλειο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά του.
Θυμάμαι
Μια γυναίκα και ένας άνδρας , προκειμένου να γίνουν καλοί γονείς και να απολαύσουν τη γονική ιδιότητα πρέπει πρώτα να έχουν κατανοήσει τις ανάγκες του ίδιου τους του εαυτού αλλά και τις επιπτώσεις της απόκτησης παιδιού.
Η γονική ιδιότητα, είναι δέσμευση ζωής είναι δέσμευση χρόνου, ενέργειας και συναισθημάτων που δεν χωρούν «άδεια» , αλλά αντίθετα μας απασχολεί μέρα και νύχτα για όλη μας τη ζωή .
Ο ρόλος του γονιού είναι αμετάκλητος και συνεχής.
Η ανατροφή ενός παιδιού απαιτεί θυσίες, όμως εμείς θα σας συμβουλεύαμε να κάνετε τις θυσίες που εσείς αντέχετε!
Πελίνα Θεοδοσίου
https://healthychildren.org/.../Welcome-To-The-World-of...
https://publications.aap.org/.../The-Importance-of-Play...
https://www.vita.gr/.../symvoules-gia-na-apolaysete.../
https://eliza.org.gr
Post a Comment