Οι τηγανητές πατάτες το πιο θρεπτικό μέρος του γεύματος ενός εφήβου!

Εδώ και χρόνια η επιστήμη διαχωρίζει τους υδατάνθρακες σε «καλούς» και «κακούς» οδηγώντας σε πολλές παρεξηγήσεις. Μία από αυτές είναι η ταξινόμηση της πατάτας στην χαμηλότερη βαθμολογία μαζί με τα επεξεργασμένα σνακ τις καραμέλες και τα αναψυκτικά. Αυτή η ταξινόμηση έχει κάνει κακό στη γενική κατανόηση του τι προσφέρουν διατροφικά. Τώρα, Αμερικανοί επιστήμονες έρχονται να διαλύσουν τον μύθο και να τοποθετήσουν τα αμυλούχα λαχανικά στην θέση που τους αξίζει.

«Τα αμυλούχα λαχανικά ανήκουν στη ίδια ομάδα με άλλα λαχανικά και φασόλια, όχι στην ίδια ομάδα με καραμέλες και αναψυκτικά», λέει ο επιδημιολόγος Adam Drewnowski, ο οποίος διευθύνει το Κέντρο Διατροφής Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ. «Η εκ των προτέρων ταξινόμηση των πατατών ως «κακών υδατανθράκων» στην ερευνητική ανάλυση είναι λάθος».

Η Βαθμολογία Ποιότητας Υδατανθράκων (CFQS)λειτουργεί μέσω αλγόριθμου και χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Μία με τα μη δημητριακά όπως φρούτα και λαχανικά (CFQS-4) και μία για προϊόντα δημητριακών όπως ψωμί, ρύζι και ζυμαρικά (CFQS-5). Συνολικά, οι προγραμματιστές του συστήματος υποστηρίζουν ότι αποτυπώνει διατροφικές αποχρώσεις από όλο τον ετερογενή κόσμο των υδατανθράκων. Το CFQS θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενημέρωση της πολιτικής, καθώς και στο σχεδιασμό μελετών σχετικά με τη διατροφική πρόσληψη και τον αντίκτυπό της στην ανθρώπινη υγεία.

Η κατηγορία CFQS-4 μετρά την περιεκτικότητα σε ίνες, ζάχαρη, νάτριο και κάλιο, ενώ η CFQS-5 προσθέτει δημητριακά ολικής αλέσεως ως πέμπτη μέτρηση για τα προϊόντα δημητριακών. Επομένως, οι κατηγορίες περιλαμβάνουν δύο διατροφικά συστατικά που τείνουν να υποκαταναλώνονται (ίνες και κάλιο), δύο που υπερκαταναλώνονται (ελεύθερα σάκχαρα και νάτριο) και μια αξιολόγηση, κατά περίπτωση, των δημητριακών ολικής αλέσεως, τα οποία παρέχουν βασικά θρεπτικά συστατικά και προσφέρουν μια σειρά από οφέλη για την υγεία σε σύγκριση με τα εκλεπτυσμένα αντίστοιχά τους.

Οι ερευνητές εφάρμοσαν τη μέτρηση σε περισσότερα από 2.500 διαφορετικά προϊόντα πλούσια σε υδατάνθρακες. Το σύστημα CFQS τοποθετούσε ένα μεγάλο ποσοστό φασολιών, λαχανικών και φρούτων, όλα τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο και χαμηλή σε νάτριο, μεταξύ των υδατανθράκων με την καλύτερη βαθμολογία, μαζί με δημητριακά, πλιγούρι βρώμης, ψωμί ολικής αλέσεως και κράκερ.

Λόγω της υψηλής αναλογίας υδατανθράκων προς φυτικές ίνες, τα αμυλούχα λαχανικά όπως οι πατάτες, το καλαμπόκι και τα μπιζέλια τείνουν να λαμβάνουν χαμηλές βαθμολογίες στην κατάταξη των προϊόντων πλούσιων σε υδατάνθρακες. Αλλά η εικόνα αλλάζει εάν ληφθεί υπόψη η περιεκτικότητα σε νάτριο και κάλιο, όπως κάνει το CFQS. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, μια βραστή πατάτα, βαθμολογείται πολύ πάνω από τα ζαχαρούχα ποτά και πιο κοντά στα φυλλώδη πράσινα, ολόκληρα φρούτα και άλλα τρόφιμα που έχουν αναγνωριστεί ως υδατάνθρακες «υψηλής ποιότητας».

«Οι τηγανητές πατάτες, που συμβάλλουν με κάλιο και βιταμίνες C και B6, θα μπορούσαν να είναι το πιο θρεπτικό μέρος του γεύματος ενός εφήβου», λέει ο Drewnowski. «Οι πατάτες έχουν εγγενή θρεπτική αξία και πρέπει να μένουν μαζί με τα λαχανικά εκεί που ανήκουν».

Πηγή: Nature